Co trzeba wiedzieć o tym najdalej zlokalizowanym na zachód Europy kraju?

Islandia jest wyspą, której struktura ma pochodzenie ściśle wulkaniczne. Budulec dla niej stanowią skalne twory bazaltowe. Patrząc na parametry powierzchni, mamy tu bezpośrednią styczność z przewagą struktur górzystych oraz wyżynnych. Na naprawdę sporej części powierzchni rozciąga się płaskowyż oraz licznie występujące wulkaniczne stożki. Na Islandii można także spotkać niziny, które mają przeróżne formy i są zlokalizowane w części południowego oraz południowo-zachodniego wybrzeża tej wyspy. Gdy chodzi o zbiorniki wodne, często występują tutaj jeziora typu polodowcowego.

Gdy rzucić okiem na głównego typu zbiorniki rzeczne, Islandia ma naprawdę bardzo krótkie rzeki – Thjórsá o długości niemal 230 kilometrów, a także Hvita, której długość całkowita wynosi 185 kilometrów. Przyznam Wam szczerze, w kwestii geograficznych atrakcji, gdy nareszcie znajdziecie się na terenie islandzkiego świata, to w gruncie rzeczy nawet same widoki będą mogły zaprzeć dech w piersiach i ciężko wyrazić słowami zachwyt, z jakim będzie można spotkać się w tej części świata.

Zwyczajnie, najkorzystniej będzie spojrzeć na to własnym okiem, w samodzielny sposób doświadczyć. No ale przecież nie samą geografią człowiek żyje, dlatego też chcę poopowiadać Wam o kilku innych, rozmaitego typu ciekawostkach.

Możemy wziąć na tapetę taki aspekt, jak pory dnia. My, Polacy, przywykliśmy już – mimo rozmaitych anomalii klimatycznych i temperaturowych, do pewnego stałego wymiaru pór. W Polsce, mamy taki system – podnosisz się z łóżka, widzisz, że jest jasno, dzień w pełni, zwykle kiedy chcesz się położyć – jest ciemno.

I to już może być dla naszych rodaków dosyć spory problem. Klimat jest w tym miejscu bowiem taki, że będziemy mieć styczność w sumie z porą roku ciemną oraz jasną. Klimat Islandii jest w zdecydowanym stopniu bardziej łagodny, niż można by to wywnioskować z jej zlokalizowania geograficznego w bliskim sąsiedztwie podbiegunowego koła. Tak na dobrą sprawę, przyjdzie tu na m zetknąć się z typowym w swojej formie klimatem oceanicznym. W obliczu takich okoliczności, lata rysują się chłodno i nie ma wyjątków.

Tak naprawdę, można dodać dla oddania szczegółów klimatu jeszcze jeden parametr opisujący letnią porę: wilgotne. Gdy mowa o rozkładzie zimowych temperatur, są stosunkowo łagodne, no ale spore wiatry mogą potęgować odczuwanie zimna. Wahania temperatur dla Reykjaviku, to 10-11°C dla lipca, i wartość na poziomie -1°C patrząc na luty. Początek czerwca, do końca miesiąca sierpnia – to pora letnia przyjęta w islandzkim klimacie. Latem możemy się zetknąć z wahaniami temperatur w przedziale między 12 a 15ºC. Islandzki „upał” zaczyna się wówczas, kiedy wartości temperaturowych kresek dojdą do poziomu 18°C. W maju i wrześniu pogoda także pozostaje taka jak w sezonie letnim. W okresie od miesiąca września, aż do nadejścia wczesnej wiosny, mamy do czynienia z porą wietrzną i ciemną. W gruncie rzeczy, takie elementy wyraźnie różnicujące klimat, w porównaniu z Polską, to naprawdę doskonały grunt pod to, aby urządzić tutaj jakiś firmowy wyjazd integracyjny. Co do języka, nie mam zbyt dużo do powiedzenia, ciężko mi znaleźć jakieś odniesienie. Brzmienie jest zabójcze, a gdy zerknąłem na pisownię, powiem szczerze – lekko się przeraziłem. To nic dziwnego, w sumie każdy język ma jakieś swoje połamańce, tak jak my swojego chrząszcza w trzcinie. No ale tutaj naprawdę mamy do czynienia z długimi wyrazami. Coś podobnego jak z kreacją różnych słownych kombinacji w niemczyźnie. Jakiś kosmos.

Zdjęcia z Flickr.com